Eén september: een nieuw schooljaar is vandaag van start gegaan. Het is meteen ook de eerste dag van het Onderwijscentrum Brussel, dat zal voorzien in de ondersteuning van het Nederlandstalige onderwijs in de hoofdstad.
Schoolopbouwwerk (begeleiding kansarme ouders en jongeren), Nascholing Brussel (vorming leerkrachten), Leermiddelencentrum (informatie- en materialenbank), Taalvaart (taalvaardigheid) en Bits² (ondersteuning bij gebruik informatica voor taalonderwijs): tot op heden werd het Brusselse onderwijs door een waaier van organisaties ondersteund.
Tijdens een rondetafelconferentie over het Brusselse onderwijs echter maakten de scholen vorig jaar duidelijk dat ze door dit bos van ondersteunende initiatieven de bomen niet meer zagen. Daarom besloot Brussels minister van Onderwijs Guy Vanhengel (Open VLD) om ze te verenigen binnen één en dezelfde structuur: het Onderwijscentrum Brussel.
Of dit een goede zaak is zal nog moeten blijken. De vernoemde vzw’s genoten in de eerste plaats omwille van hun onafhankelijke en dynamische werking een goede reputatie bij scholen en ouders. Wanneer hun werking nu wordt ingekapseld binnen een overheidsadministratie zijn het net deze troeven die verloren dreigen te gaan.
Het personeel heeft al helemaal geen reden tot juichen. Tot begin vorige week hebben zij moeten wachten op een concreet contractvoorstel vanwege de VGC, om vast te stellen dat met het verdwijnen van hun organisaties, meteen ook al hun zekerheden waren verdwenen: hun contract voor onbepaalde duur, hun loon- en arbeidsvoorwaarden, hun jobomschrijving.
Eén zekerheid hadden zij echter wel: wanneer zij niet akkoord zouden gaan met hun nieuwe statuut, dan zouden zij vanaf vandaag op zoek moeten gaan naar een nieuwe job. Dat meer dan de helft van de werknemers dit ultimatum niet heeft aanvaard, terwijl de meesten onder hen net meer zouden gaan verdienen dan vroeger, zegt genoeg over de manier waarop zij de afgelopen maanden door de VGC zijn behandeld.
De VGC heeft weer eens aangetoond waarom het de afgelopen jaren al zo vaak door ons bekritiseerd is geworden. Als overheid heeft het nauwelijks voeling met de realiteit van het socio-cultureel werk in de hoofdstad en toont het geen respect voor de mensen die er al sinds jaar en dag vorm aan geven. De koude, bureaucratische manier waarop ze ook in deze weer is opgetreden is onaanvaardbaar en een overheid onwaardig.
Het schooljaar is nog maar amper begonnen, en de VGC heeft alweer een onvoldoende naast haar naam.