LBC-NVK houdt commerciële speler uit Brussels Sint-Jansziekenhuis

Zorg voor de mensen. Niet voor de commerce. Dat is het uitgangspunt van de LBC-NVK en dat willen we ook in onze dagdagelijkse syndicale praktijk realiseren.

De directie van het Brusselse Sint-Jansziekenhuis ziet dat anders. In april 2013 melden ze aan de vakbondsafgevaardigden in de ondernemingsraad dat ze de sterilisatieafdeling wilden sluiten en het werk wilden uitbesteden aan de externe commerciële firma Sterima.

Het verhaal van Sterima in het Sint-Jansziekenhuis was al twee jaar eerder begonnen. Toen wierf de directie een hoofdverpleegkundige van Sterima in het ziekenhuis aan om de operationele leiding over de sterilisatie waar te nemen. De hoofdverpleegkundige moest instaan voor de efficiëntie, de kwaliteit, de procedures en de normen.

2 jaar later luidde het dat de sterilisatie in het ziekenhuis niet goed meer en bovendien veel te duur zou zijn. De machines waren versleten en individuele ziekenhuizen zouden de nieuwe Europese kwaliteitsnormen niet meer kunnen halen. Enter Sterima dat én veel goedkoper én beter zou zijn. De cirkel was rond.

Sociale dumping

Om in de zorg winst te maken moet een commerciële firma wel ergens op besparen. En dus werden de 14 personeelsleden van de sterilisatieafdeling de dupe. Zij zouden uit hun huidige functie ontslagen worden. Ze mochten wel in "alle vrijheid" solliciteren bij Sterima om hetzelfde werk te doen maar dan aan aanzienlijke lagere loon- en arbeidsvoorwaarden.

Hun bediendestatuut moesten ze gezien Sterima onder een ander paritair comité valt omruilen voor een arbeidersstatuut. Op het einde van de maand zouden ze tot 200 euro netto minder verdienen. Kortom, dumping van loon- en arbeidsvoorwaarden.

Directie weigert onderhandelingen

De LBC-NVK probeerde met de directie onderhandelingen op te starten maar die wilde niet weten van een collectief onderhandelingskader. Ook wilde ze geen garantie van werkzekerheid geven en weigerde ze de plannen om de sterilisatie over te laten aan een externe firma op te bergen. De LBC-NVK lanceerde een petitie tegen de nakende sluiting van de sterilisatie die door het personeel van het ziekenhuis massaal ondertekend werd.

Als onderhandelen niet helpt dan zijn acties nodig. Dat dreigen met staking het enige resterende middel was, besefte ook het personeel van de sterilisatie. De actiedag van 6 juni leverde de ideale timing.

Geslaagde actie boost zelfvertrouwen werknemers

Op donderdag 6 juni was er in Brussel een grote vakbondsbetoging voor het eenheidsstatuut arbeiders-bedienden. De strijd van het personeel van de sterilisatie paste volledig in het thema van de betoging want bij Sterima zou hun statuut veranderen van bediende naar arbeider.

De betoging passeerde bovendien voor de deuren van het ziekenhuis en dus maakten de werknemers een reuze spandoek waarmee ze voor de ingang van het ziekenhuis postvatten. Van de passerende betogers kregen de werknemers van het Sint-Jan veel sympathie en dat gaf hen zelfvertrouwen. Hun vastberadenheid om de uitbesteding tegen te houden nam verder toe.

Dat zag ook de directie. Door de actie had de zaak een keerpunt bereikt. De onderhandelingen werden hernomen en de uitbesteding werd tijdelijk opgeschort. De verschillende elementen van het dossier sterilisatie zouden herbekeken en opnieuw geëvalueerd worden door de directie samen met de vakbond.

Sterima niet efficiënter of meer geautomatiseerd

De vakbondsmilitanten zijn zich toen ook gaan verdiepen in de technisch kant van de zaak en kwamen tot verrassende conclusies. Het verhaal van het zogenaamde verouderde materiaal klopte absoluut niet. De autoclaven konden gerust nog enkele jaren mee.

Het probleem van de sterilisatie bleek gedeeltelijk bij de dokters te liggen. Door een een tekort aan medisch materiaal liep de werkorganisatie voortdurend spaak en moest er voortdurend opnieuw gesteriliseerd worden. Het was de verantwoordelijkheid van de dokters om voldoende medisch materiaal aan te kopen.

Maar het verhaal werd nog erger. Na een bezoek aan Sterima bleek dat het Sint-Jansziekenhuis identiek dezelfde knowhow had en dat Sterima niet efficiënter of meer geautomatiseerd was. Bovendien kon de zogenaamde traceerbaarheid van de medische materialen die de Europese normen oplegde makkelijk verwezenlijkt worden door een aangepast computerprogramma aan te kopen.

Werknemers Sint-Jan tonen hoe commerce in de zorg kan tegengehouden worden

Kortom, uitbesteding was absoluut niet nodig en dat werd dan ook op het overleg bevestigd. De directie moet bestaande problemen willen aanpakken en er oplossingen voor zoeken in plaats van alle hoop te stellen op een externe commerciële firma.

Dit dossier gaat over de sterilisatie, maar het kan even goed gaan om een labo of de afdeling radiologie of een operatiezaal. De LBC-NVK wil dat al die afdelingen absoluut in handen blijven van de vzw’s of de openbare besturen die de ziekenhuizen beheren. Wij willen niet dat externe, commerciële firma's de sector binnendringen om winst te maken op de kap van de patiënten én die van het personeel.

Eind goed, al goed dus voor de werknemers en de patiënten van het Brusselse Sint-Jansziekenhuis. Zij hebben getoond dat met acties en de wil om bestaande problemen aan te pakken de commerce uit de ziekenhuizen kan gehouden worden. Een dikke proficiat aan de militanten van de LBC-NVK en de CNE en de werknemers van het Sint-Jansziekenhuis.